Os nenos de primeiro foron os encargados de repartilas.
O poema elexido
Nas leves tardes de Outono tan serenas,
ateigadas de silencio e dozura
eu vou sentindo, amor, a túa tenrura
eu vou sentindo, amor, a túa tenrura
igual que lume
queimándome nas veas.
O son das aves, o vento e as sereas,
a voz solemne do mar, rouca e escura,
é a voz do amor coa súa fondura,
co seu incansábel ritmo de mareas.
Eu quero vivir o outono na ribeira
para amistar coas gaivotas e embarcar
nunha dorna xentil, ben mariñeira.
O son das aves, o vento e as sereas,
a voz solemne do mar, rouca e escura,
é a voz do amor coa súa fondura,
co seu incansábel ritmo de mareas.
Eu quero vivir o outono na ribeira
para amistar coas gaivotas e embarcar
nunha dorna xentil, ben mariñeira.
O meu desexo máis fondo é naufragar,
¡ouh miña boa e sinxela compañeira!
no teu
mar de tenrura. Só no teu mar.
Manuel María
Modelos para escribir cartas de amor e diálogos e un corazón para encher de palabras (quen ocupa o teu cozazón?
Modelos para escribir cartas de amor e diálogos e un corazón para encher de palabras (quen ocupa o teu cozazón?
1 comentario:
O poema e moi bonito. Manuel María e un escritor moi bo.
Publicar un comentario